نور پردازی

نور پردازی:

نور پردازی بر برداشت بیننده و واکنش او نسبت به تصاویر ، تأثیری مسقتیم دارد. علاوه بر جلوة بصری و محیطی صحنه، نورپردازی تعبیرات بیننده را در بارة اندازه ، شکل و فاصلة اشیاء نیز متأثر می کند.

نورپردازی قادر است شکلی را احیاء کند یا آن را از بین ببرد، توجه را به بافت اشیاء کند یا آنها را مخفی سازد. محیطی که بطور نا آشنا و عجیب نورپردازی شده باشد اسرار آمیز بنظر می رسد یا شخصیت خود را از دست می دهد. بنابراین ، نورپردازی نه فقط عاملی اساسی برای کارکرد دوربین است بلکه انگیزه ای برای بسیاری از واکنشهای بیننده خواهد بود.

دوربین ویدئو فقط می تواند کنتراستهای نسیتاً محدودی را بپذیرد و برای بازسازی بهترین کیفیت تصویری به نوردهی کاملاً تنظیم شده، احتیاح دارد. بنابراین برای دستیابی به نتیجه مطلوب تصویری و کاهش اشکالات متعدد ویدئو باید کنتراست و شدت نور را دقیقاً محاسبه کرد. اگر از دیافراگم خاصی برای عمق میذان زیاد یا محدود استفاده می کنید،‌ باید شدت و مقدار نور را برای نور دهی لازم تعیین کنید. بعضی اوقات نور طبیعی صحنه های خارج از استودیو با شرایط و نیازهای شما سازگار نیست. به طور مثال، شدت یا جهت آفتاب مناسب نبوده و باعث کنتراست شدید یا سایه های ناخواسته می شود، یا اینکه پراکندگی زیادی داشته و شفافیت را از تصویر شما می‌گیرد. شاید کیفیت رنگی نور نیز رضایت بخش نباشد. با این همه در بسیاری موارد، نور موجود در صحنه های خارج از استودیو نیاز برنامه را برطرف می سازد و به نور دیگری احتیاج نخواهد بود.

نور پردازی در خلق تو هم عمق به ما کمک می کند و تأثیرات ناشی از فضای صحنه،‌ ابعاد و شکل اشیاء را افزایش می دهد. نور پردازی می تواند جلوه های محیطی، حالت و سبک خاصی را بوجود آورد، می تواند محیط خاصی را بازسازی یا تقلید کند و حتی به زمان خاصی و شرایط ویژه جوی اشاره کند. از نور می توان برای تأکید بر حالاتی از صحنه استفاده کرد و جنبه های دیگری از آن را مخفی ساخت. نور می تواند به زیبایی تصویر کمک کند یا عملاً حالتی ناخوشایند در آن پدید آورد.

کیفیت نور

کیفیت نور بیش از هر چیز به ماهیت منبع آن مربوط می شود. بین نور سخت سایه دار و نور نرم پراکندة بدون سایه تفاوتهای زیادی موجود است.

نور سخت

نور سخت قدرتمند و قاطع سایه های قوی و مشخصی ایجاد می کند. این نور خطوط خارجی و بافت سطح را آشکار می سازد. کاملاً جهتدار است، بنابراین می توان آن را محصور کرد. عملکرد این نور سخت، خواه از خورشید سرچشمه گرفته باشد و خواه از چراغ لکه‌ای(spot light)  استودیو، به هنگام نور پردازی صحنه یکسان است.

نور خورشید آسمان صاف،‌که منبع دور نقطه ای بحساب می آید، واضح ترین سایه ها را می افکند، اما می‌توان یک منبع کوچک را هم بعنوان جانشین متقاعد کننده ای از آن پذیرفت. هر چه تمرکز منبع نور بیشتر و فاصلة آن دورتر باشد، نور آن سخت تر نمود پیدا می کند. اگر فاصله منبع نور کم، یا نسبت به موضوع اندازه بزرگتری داشته باشد، لبه های سایه ها را نرم و آنها را نامشخص تر می سازد. نور سخت را به خاطر ماهیت آن می‌توان برای جلوگیری از روشن سازی نواحی مجاور براحتی محصور کرد. 

«نور سخت»

اصول ترکیب بندی۱۱

«تغییر در حس حرکت به کمک عوامل صحنه»

1ـ احساس گسترش و آزادی          2ـ احساس اضمحلال، نابودی و محاصره      3ـ حرکت جهت حرکت

حرکت عمودی مانند خطوط عمودی، از حرکت افقی قوی تر است و این به دلیل فقدان خصوصیت باز دارندگی خطوط افقی است.

رویداد صعودی همواره نیرومند تر از رویدادی است که در مسیر نزولی رو به پایین روی می‌دهد. بدین جهت حالت برخاستن نسبت به نشستن توجه بیشتری را در بیننده بر می‌انگیزد. حرکت رو به بالا سریعتر از حرکت افقی بنظر می‌آید. حرکت مورب، مانند خطوط مورب ، پویاترین جهت حرکت است. حرکت بطرف دوربین قوی‌تر از حرکاتی هستند که از دوربین دور می‌شوند،‌ مانند چرخش سر بطرف دوربین، یا دستی که بطرف دوربین اشاره می‌کند. به همین دلیل در نماهایی که دوربین بطرف موضوع حرکت می‌کند (دالی یا زوم به جلو) توجه بیشتری جلب می‌شود تا زمانی که دوربین از موضوع دور شود (دالی یا زوم به عقب).

تداوم حرکت: موضوع متحرک بیشتر از موضوع ایستا جلب توجه می‌کند اما حرکت مداوم با سرعت ثابت چنین خصوصیتی ندارد. اگر در رویداد وقفه یا تغییر جهتی صورت گیرد، ثأثیر کلی آن بهتر از حرکتی خواهد بود که مستقیم و یکنواخت انجام می‌شود.

دورین در جهت حرکت موضوع و بسته و محدود شدن کادر توسط دیوار باعث حس گرفتار شدن خواهد شد.

مطالب:ازسینمای جوانان ایران/اسفاده ازمطالب باذکرمنبع بلامانع است