اصول ترکیب بندی(۲)

قـــاب بندی

در قاب بندی یک نما نکات مهمی وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد:

1ـ آنچه که باید در تصویر (داخل قاب) قرار گیرد و آنچه که باید در خارج از تصویر (خارج از قاب) باشد، به دقت تعیین کنید و از قاب بندی نیمة اشیاء در قاب خودداری کنید. این عمل ممکن است برای تمرکز بیننده و اجتناب از آشفتگی فکری او صورت گیرد یا به منظور آشنا کردن بیننده با جزئیات بیشتر موضوع باشد. از طرف دیگر، ممکن است عملاً اطلاعاتی از صحنه حذف شود تا بعداً از طریق حرکت دوربین آشکار شود.

جای موضوعهای خود و در نتیجه خطوط و رنگمایه ها را در قاب تصویر تعیین کنید. نحوة قاب بندی نما بر چگونگی تاثیر تصویر بر بیننده موثر خواهد بود. همة بخشهای یک قاب دارای ارزش تصویری یکسانی نیستند. بنا بر این قراردادن موضوع اصلی در قاب تصویر به دقت زیاد نیاز دارد. جلوة ضمنی یک موضوع متغیر است و این به جاگیری موضوع در قاب بستگی دارد.

قاب بندی مناسب از مهمترین جنبه های تصویر برداری خوب است. قاب بندی نه تنها تعادل ترکیب بندی را تغییر می‌دهد بلکه می‌تواند بر برداشت بیننده از واقعه تأثیر بگذارد. بطور مثال می‌توان یک نمای دو نفره را چنان قاب بندی کرد که بیننده احساس کند ورود شخص ثالث به قاب قریب الوقع است یا اینکه شخصی خارج از قاب تصویر به گفتگوی این دو نفر گوش می‌دهد.

تغییرات فضای بالای سر (Head Room) با اندازة نما متناسب است و با بسته شدن قاب تصویر کاهش مییابد. اما از آنجا که مقدار فضای بالای سر در بین تصویر برداران مورد اختلاف است، وظیفة کارگردان است که همگونی نماهای مشابه را زیر نظر داشته باشد.